ساعت در تابستان به دلیل روشنایی روز که طولانی تر است، جلو میرود تا اینکه مردم در اوقات غروب هنوز هم بتوانند از روز برای فعالیتهای خود استفاده کنند. این روش یک ابتکار پس از جنگ جهانی اول بود که به دنبال افزایش کارایی و کاهش مصرف انرژی بود.
سال ۱۴۰۲ تصمیم گرفته شده است که ساعت ها جلو نروند یعنی میزان کمتری از نور و انرژی روز در اختبار مردم می باشد. پس برای بهره وری و کم کردن مصرف انرژی فکری کرد.
اما برای افزایش بهره وری در بهار و تابستان، به موارد زیر توجه کنید:
۱- استفاده از نور روز برای انجام کارهای در فضای باز.
۲- در صورتی که امکان دارد، انجام کارهای داخلی مانند تمیزکاری و شستشو در زمانهای دیگری که دمای هوا کمتر است انجام شود.
۳- استفاده از روشهای صرفه جویی در مصرف انرژی مانند خاموش کردن لامپها و دستگاههای سرمایشی در نیمهشب که دمای هوا پایینتر است.
۴- استفاده از روشهای تولید انرژی نو و پاک مانند انرژی خورشیدی و بادی برای مصرف در منازل و محل کار.
۵- تنظیم دمای تهویه مطبوع به یک میزان مناسب و تعیین زمانهای مشخصی برای روشن و خاموش کردن آن.
۶- استفاده از محصولات با کمترین مصرف انرژی مانند لامپهای LED و دستگاههای الکترونیکی با برچسب انرژی کم مصرف.